کد مطلب:29478 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
4782. حیاة الحیوان الكبری:در درّة الغوّاص آمده است:از چیزهایی كه در شجاعت علی علیه السلام نقل شده، این است كه:«كانَ إذَا اعتلی قَدَّ، وإذَا اعترضَ قَطَّ؛ هرگاه عمودی می زد، از طولْ قطع می كرد، و هرگاه افقی می زد، از عرض می بُرید». «قدّ»، بُریدن طولی یك چیز است و «قطّ»، بُریدن عرضی.[2]. 4783. مناقب آل أبی طالب:ضربه های علی علیه السلام دو گونه بود. هرگاه ضربه بلند می گرفت، به طولْ قطع می كرد و هرگاه كوتاه می نمود، از عرض می بُرید. گفته اند:«ضربه های او كاری بود. هرگاه عمودی بود، به طولْ قطع می كرد و هرگاه افقی بود، به عرض می بُرید و هرگاه به دژی می رسید، ویران می كرد». و گفته اند:««كانت ضرباته مُبتكرات لاعُوناً؛ ضربه های او بكر (كاری) بود و تكرار نداشت». وقتی كه ضربه «بكر» گفته می شود كه بُرنده است و تكرار، لازم ندارد و «عون»، ضربه ای است كه ناقص بخورد و نیاز به تكرار داشته باشد. و گفته شده كه ضربات او در سختی و كوران جنگ، بسیار شدید بود و هیچ قهرمانی در شدّت ضربه، بر او پیشی نگرفته است.[3]. 4784. نثر الدّر - به نقل از محمّد بن حنفیّه، در وصف امام علی علیه السلام -:هرگاه سخن می گفت، بر حریفانْ غالب می شد، و هرگاه ضربه می زد، كار را تمام می كرد.[4].
4781. النهایة:«كانت ضربات علیّ مُبتَكرات لاعُوناً؛ ضربه های علی علیه السلام كاری بود و تكرار نداشت» یعنی ضربه هایش همواره «بِكْر» بود و با یك ضربه، می كُشت و لازم نبود كه بار دیگر، ضربه وارد كند. عرب ها هنگامی ضربه ای را «بِكر» می نامند كه بُرنده و بی نیاز از تكرار باشد.[1].